Probleem zit niet alleen in TPO, maar vooral in onbetrouwbare labels
Vanaf 1 september 2025 is in de Europese Unie Trimethylbenzoyl Diphenylphosphine Oxide (TPO) in cosmetica verboden. Deze stof zorgt ervoor dat bij gelnagels de lak onder UV-licht uithardt, maar kan bij onjuist gebruik schadelijk zijn voor de gezondheid. Nagellakproducenten hebben hun productieprocessen hierop aangepast. De grootste uitdaging ligt echter bij onbetrouwbare etikettering en het opsporen van TPO in producten.
“Wij krijgen steeds meer vragen van bedrijven in de cosmeticasector die willen weten of hun ingrediënten TPO bevatten,” zegt Jan Jordens van VITO. “Vooral bij grondstoffen die buiten Europa worden aangekocht – en dat is het merendeel – klopt het etiket niet altijd met de werkelijke inhoud. Soms wordt de vermelding van TPO simpelweg weggelaten op de labels, hoewel het ingrediënt wel degelijk aanwezig is. Zo lijkt men te voldoen aan de Europese regelgeving, maar blijft het risico bestaan.”
Uit een steekproef van zogenaamde TPO-vrij ingrediënten die VITO op vraag van bezorgde nagellakproducenten heeft onderzocht, blijkt dat een significant deel toch nog TPO bevatte, hoewel die niet meer op het label vermeld stond. "We zien dat sommige niet-Europese leveranciers een loopje nemen met de correctheid van informatie die op de labels vermeld staat. Daarmee overtreden ze de Europese regelgeving, maar brengen ze ook de gezondheid van de gebruiker in gevaar."
Niet alleen TPO
De nieuwe Europese wetgeving gaat niet alleen over TPO, maar voegt 21 stoffen toe aan de lijst van verboden cosmetica-ingrediënten. Al deze stoffen zijn kankerverwekkend, mutageen of schadelijk voor de voortplanting. Twee ingrediënten die van specifiek belang zijn voor de sector van de gelnagels zijn TPO maar ook dimethyltolylamine.
HEMA (Hydroxyethyl Methacrylate), dat zorgt voor hechting van de lak aan de nagel, blijft enkel toegelaten voor professioneel gebruik in nagelstudio’s en is vanaf nu verboden voor particulier gebruik. Maar ook voor deze stoffen geldt dat etiketten vaak onbetrouwbaar zijn en opsporing complex is. Zo zijn er in België maar een paar labo's die deze stoffen kunnen opsporen en is er slechts beperkte controle op producten vanuit de lage loonlanden. "Toch is de controle erg belangrijk", stelt Jan Jordens. "Zeker omdat we weten dat deze ingrediënten een gezondheidsrisico inhouden."
