Een dag in het leven van Daniel Flender

Onderzoek naar kankercellen

Daniel Flender (28) is sinds december 2020 actief binnen VITO. Als doctoraatsstudent doet hij onderzoek aan de Health Unit, die verbonden is met Universiteit Antwerpen. Daar werkt hij aan een doctoraat rond proteomics. Daniel doet er onderzoek naar kankercellen. In zijn vrije tijd trekt hij graag naar zee. Samen met zijn vader, die vanuit Düsseldorf zijn zoon bezoekt, heeft hij een intense en verbindende hobby.

“Ik doe mijn doctoraat bij VITO”, vertelt Daniel Flender. “Ik deed mijn master in moleculaire biologie, rond de structuur van cellen. Dit is een heel multidisciplinaire richting, met veel onderzoeksmogelijkheden. Mijn PhD focust op de peptiden die kankercellen presenteren. Hoe abstract mijn onderzoek lijkt voor buitenstaanders, het kan op termijn helpen om het leven kan kankerpatiënten te verbeteren en om kennis rond gezondheid te vergroten. Dat is een mooie drijfveer, toch?"

Steun van collega’s

“Naar België verhuizen stond nooit echt hoog op mijn agenda”, lacht Daniel, “maar kijk, het doctoraat dat ik bij VITO kon doen, was té interessant om te laten liggen. Ik twijfelde dus niet lang.” En zo kwam Daniel in december 2020 aan in ons land. Hij streek neer in Berchem. “Daar heb ik een appartement. Het is een prima uitvalsbasis voor mijn werk. Het labo is bij Universiteit Antwerpen en biedt enorm veel mogelijkheden voor mijn onderzoek.”

Die mogelijkheden waren voor Daniel een extra stimulans om voor een doctoraat bij VITO te kiezen. “Vooral de massaspectrometer is een belangrijke tool. Met massaspectrometrie kan je complexe eiwitmonsters nog gerichter en met meer gevoeligheid analyseren. En dat is van groot belang voor het welslagen van mijn onderzoek.“

Daniel verhuisde in volle coronatijd naar Antwerpen, om er zijn doctoraatsonderzoek te doen in opdracht van VITO. Daniel woonde daarvoor in de Oost-Duitse universiteitsstad Greifswald. “Het was moeilijk om met de coronamaatregelen een sociaal leven op te bouwen. Maar op een of andere manier is het me toch gelukt. Ik kreeg gelukkig veel steun van mijn collega’s. Nu is alles terug open, en geniet ik met volle teugen van de cultuur, de levendigheid en de cafés die Antwerpen te bieden heeft.”

Daniels werkdag

Met zijn doctoraat aan VITO koos Daniel voor een dag vol wetenschappelijk onderzoek met prepareren, experimenteren en analyseren. Zijn dag begint met het overlopen van de planning. “Daarna begin ik in het ‘wet lab’ met de voorbereiding van mijn experimenten. Dat neemt het grootste deel van mijn tijd in beslag: testsamples klaarmaken, en ze na het experiment analyseren. Hiervoor is de massaspectrometrie heel belangrijk, omdat mijn werk draait rond proteïnen en peptides.”

“Ik werk meestal alleen aan mijn experimenten. Er zijn wel collega’s waarmee ik kan overleggen, of waar ik samen rond een proef kan werken. Die hulp zorgt ervoor dat ik me echt kan focussen op mijn onderzoek. Voor die professionele omkadering ben ik VITO echt dankbaar, omdat dat mee het succes van je PhD bepaalt.” 

Daniel werkt veelal tussen Vlaamse onderzoekers. “De voertaal in wetenschap en onderzoek is Engels. Intussen heb ik me wel een mondje Nederlands eigen gemaakt voor de ‘small talks’. We hebben een fijne omgang met elkaar, een goede mix tussen formeel en informeel. Door corona was het natuurlijk moeilijk omdat veel mensen thuis werkten. Maar intussen kunnen we weer terug samen lunchen, en gaan we bij mooi weer lekker buiten zitten.”

En de toekomst?

“Mijn PhD-contract loopt vier jaar, dus die periode zal ik zeker in Antwerpen blijven. Over wat erna kan komen, denk ik nog niet te veel na. Nu ligt mijn focus op mijn doctoraat. Ik houd ervan om research te doen, dus ik vermoed dat hierin mijn pad ligt. In België voel ik me ook thuis. Er zijn veel gelijkenissen met mijn thuisland. Als Duitssprekende is de taalbarrière ook niet zo groot, en de cultuur is gelijklopend. En de nabijheid van de zee... Ik hou ervan om dicht bij de zee te zijn.”

Veerse Meer

“Toen ik nog in Greifswald studeerde, begon ik met zeilen. Mijn vader, die ingenieur is, kreeg toevallig in die tijd een oude boot. We zijn hem samen beginnen opknappen. We zijn heel fier op dit familieproject, waar we samen eigenhandig aan gewerkt hebben.”

“Hij moet 2,5 uur rijden vanuit Düsseldorf, waar hij woont. Maar mijn vader heeft het er graag voor over. Het is iets van ons. Samen zeilen is een krachtige ervaring, waar je afhankelijk bent van elkaar en van de natuur. Op zo’n momenten kom je los van je werk of zorgen, en kan je bepaalde problemen in een ander perspectief zien.”

“Zeilen is niet zomaar een pleziertripje, want iedereen moet meewerken om vooruit te geraken. Wie je naast je hebt staan, bepaalt mee het succes. Een beetje te vergelijken met wetenschappelijk onderzoek”, besluit Daniel.